20 juli
Antigua
Hoe moe we
ook waren, midden in de nacht waren we weer klaar wakker. Toch deden we ons
best om te blijven liggen en zo snel mogelijk aan het nieuwe ritme te wennen.
Dus was het ontbijt om half tien in een uitgestorven Hostal waar wij
vermoedelijk de enige gasten waren. Daarna op zoek naar een kapper om eindelijk
weer een kort koppie te krijgen. Vaste prik als we in het buitenland zijn. De
laatste keer was in Granada in Spanje. Daarna dwalen door de stad, koffie drinken,
dwalen, kerken en een ziekenhuis bekijken, dwalen en lunchen. Toen terug naar
het hotel om even uit te rusten. Tenminste dat deed Marlies terwijl ik een
klein uurtje ging hardlopen om voldoende kilometers in de benen te houden.
Daarna weer terug naar de stad voor een drankje en eten in het Rainbow Café
onder het genot van live-muziek. Maar wederom duurde het niet lang voor we
onder de lakens kropen.
21 juli Antigua-Panajachel
Een dagje wachten en reizen. s’ochtends na het ontbijt naar het centrum
om nog wat te bekijken en weer zo’n lekkere capu aan het plein te drinken. Het
museum en de vervallen cathedraal stelde niet zo erg veel voor en dus gingen we
maar naar het hotel waar de auto voor ons klaar zou staan. Helaas had ik bij de
reservering een foutje gemaakt en aangegeven dat we de auto pas om 6 uur zouden
komen ophalen. Normaal natuurlijk niet zo’n probleem maar hier wel want alle
auto’s waren verhuurd en die van ons zou nog uit Guatemala moeten komen. Dat
werd dus wachten. Eerst zou het tot ongeveer 2 uur duren en toen ging de
telefoon. Nog even wachten tot drie uur-half vier. Ach, dat leer je hier wel.
Erg veel haast hebben de mensen niet en dat is eigenlik wel lekker maar ook wel
wennen voor ons natuurlijk. Toch was de auto er klokslag half vier en 2 minuten
later reden we weg. Over een drukke weg door het heuvelland en af en toe flink
belaagd door de keihard rijdende bussen die van stad naar stad scheuren alsof
de weg alleen van hen is. OM 6 uur reden we na een flinke afdaling langs veel
haarspeldbochten en ontelbare heel vervelende drempels Panajachel binnen. Even
zoeken naar ons hotel maar met behulp van het kaartje in de Lonely Planet waren
we er snel. Uitzicht op het meer en maar een paar minuten lopen naar de
hoofdstraat met veel restaurantjes en winkeltjes. Eten deden we in een leuk
tentje waar twee gitaristen allerlei bekende nummers ten gehore brachten. En
ook nog lekker eten. Toch ging om 10 uur weer het licht uit.
22 juli
Panajachel
Vroeg op
want we gingen naar de markt in Chichicastenango, ongeveer 40 km van Panajachel. De
grootste traditionele markt van Guatemala waar de plaatselijke bevolking koopt
en verkoopt. Om negen uur waren we er en zowaar als eerste toeristen. Het begon
eigenlijk pas. Maar erg indrukwekkend; het hele stadje vol met kraampjes met
Guatemalteekse spullen, fruit, groente en andere spullen. Vooral de trappen van
de cathedraal waren erg bijzonder en daar hebben we na het nuttigen van een
kopje koffie in een koloniaal hotel een tijdje zittem genieten van alle
beweging, geluiden, geuren en kleuren. In één van de tijdelijke restaurantjes
aten we een heerlijk stuk kip met groente rijst en patat. Heerlijk. Inmiddels
was het steeds drukker geworden, niet alleen met toeristen maar ook met locals.
Tijd om weer naar huis te gaan en al die drempels weer te trotseren. Marlies
reed. In het hotel lekker in de zon gelegen en gelezen totdat het wat te fris
werd. Toen ben ik weer een stuk gaan hardlopen. Dat voelt toch wel bijzonder
omdat ik nog geen enkele hardloper heb gezien sinds we hier zijn. Maar het gaat
lekker. s’Avonds weer ergens gegeten en een rondje over de hoofdstraat gemaakt
en de avond afgesloten met een heerlijke cappucino met twee stukken taart.
Cellebroer 